“Google Maps is een uitkomst bij een oproep van HartslagNu”

“Eigenlijk vind ik dat iedereen het moet kunnen. Het is een vaardigheid die mogelijk van levensbelang kan zijn”, reageert Thijs Lohuis op de vraag of hij vindt dat iedere medewerker van Veiligheidsregio IJsselland zou moeten kunnen reanimeren.

Thijs mag zichzelf, na meerdere oproepen via HartslagNu, ervaringsdeskundige noemen. Zijn eerste reanimatiecursus woonde hij bij als jongetje van twaalf toen hij met zijn vader meeging naar een cursus in het wijkcentrum in de Veerallee. Als manschap bij Veiligheidsregio Noord- en Oost-Gelderland was het onderdeel van de opleiding en in IJsselland sloot Thijs aan bij de training levensreddende handelingen voor onder andere woordvoerders in dienstauto’s met striping rijden.  “Daarna heb ik de app geïnstalleerd en me aangemeld bij HartslagNu.”

Landelijk platform

HartslagNu is een landelijk platform voor burgerhulpverlening. Als 112 wordt gebeld en de centralist stelt vast dat het gaat om een mogelijke hartstilstand wordt er een ambulance gestuurd. Tegelijkertijd worden burgerhulpverleners die zich in de buurt van het slachtoffer bevinden opgeroepen. Een ‘call to action’ in de hoop een leven te kunnen redden. Thijs: “Ik ben zo’n zeven keer opgeroepen. Drie keer kon ik daadwerkelijk in actie komen. Hij weet de situaties nog goed te beschrijven. “De eerste keer was bij een oudere dame. Ik ging ernaar toe met het idee dat ik moest reanimeren, maar het pakte anders uit. De vrouw bleek iets in haar luchtpijp te hebben en was aan het stikken. “Dan moet je wel even omschakelen.” Een paar klappen op de rug waren gelukkig voldoende om haar weer opgelucht te laten ademhalen. Een stukje karbonade bleek de boosdoener.

Google Maps

Zodra je als burgerhulpverlener een oproep krijgt, laat je in principe alles vallen om zo snel mogelijk naar het opgegeven adres te gaan. Wat doet dat met je? “Google Maps is gekoppeld aan de melding. Dat is op zo’n moment echt een uitkomst”, zegt Thijs, “Door stress en adrenaline kun je zomaar de verkeerde kant op rijden.” Ook na afloop heb je even tijd nodig om te herstellen. “Dat lukt wel, maar het is wel fijn om het er met thuisfront nog even over te hebben.” Twee van de drie keer dat Thijs te maken kreeg met een echte reanimatie liepen voor de slachtoffers – mensen op leeftijd –  helaas niet goed af, ondanks de grote toeloop aan professionele en burgerhulpverleners. “Van een keer weet ik het niet. Toen ik aankwam waren er al genoeg professionele hulpverleners aanwezig. Een terugkoppeling daarvan heb ik niet gekregen. Dat hoeft van mij ook niet.”

Wat tref je aan?

Iedere situatie is anders. Wie en wat tref je aan, waar bevindt de persoon zich, ben je de enige of zijn er al meer mensen aanwezig om hulp te verlenen? Naast de impact van de gebeurtenis is Thijs ook vooral de samenwerking met professionals bijgebleven. “Bij één reanimatie werd ik helemaal meegenomen in het proces. Dat was erg prettig. En ook is het fijn om later met collega’s te kunnen sparren over hoe het is gegaan. Speciale nazorg heb ik niet nodig. Vanuit de politie heb ik die vraag weleens gekregen. Heel attent, dat wel.” 

Meer informatie, handige tips en ervaringen lees je op de pagina ‘Kwetsbare mensen thuis’.