Familiebanden bij de brandweer
Hildert, zijn zoon Simon en zijn schoonzus Diana Inkelaar werken allemaal bij de brandweer. Hildert en Simon zijn brandweervrijwilliger in Zwolle en Simon is daarnaast ook kersverse beroepsmedewerker. Diana is managementassistente bij team Risicobeheersing, voorlichter en lid van het Team Collegiale Opvang.
Hildert is in de familie begonnen met de brandweer. Hij had al jong interesse en kende wat mensen bij de brandweer. Na wat rondvragen volgde een sollicitatieformulier, een selectie inclusief nachtelijke tocht en dat alles is komende zomer alweer dertig jaar geleden. Hij is manschap en dat bevalt goed. Hij heeft een eigen bloemenzaak en vindt de brandweer een fijne afwisseling. Simon heeft het van zijn vader meegekregen maar ook van de zonen van Diana: Martin en Robert. Ze hebben samen bij de jeugdbrandweer gezeten. Diana werkte toen bij de regionale brandweer en deed de communicatie in het ROT bij incidenten. Toen dat werk afnam wilde ze graag iets operationeels blijven doen. Voor team Staf & Beleid ondersteunde ze de collega’s van Communicatie. Toen de vacature voor voorlichter voorbij kwam was de keuze snel gemaakt.
Diana zien we wel op TV
Ze zien elkaar regelmatig bij verjaardagen en andere familiemomenten. Dan gaat het ook over de brandweer. Hildert hoort zo van Diana over grotere incidenten en wat daar allemaal bij komt kijken. Bij Simon en Hildert thuis proberen ze niet teveel over de brandweer te praten. Hildert heeft nog een zoon thuis en die heeft geen brandweerambities. Simon en Hildert zitten niet in dezelfde ploeg. Een enkele keer hebben ze wel een dienst samen, bijvoorbeeld afgelopen jaarwisseling. Maar bij een incident hebben ze Diana nog niet gezien. Wel op televisie.
Je bluspak beschermt
Zijn eerste brand kan Hildert zich nog wel herinneren; een keukenbrand in Berkum. Hij was nog niet klaar met zijn opleiding maar mocht de brand al wel blussen. Een ander incident dat hij nog niet is vergeten is, is een woningbrand met een dodelijk slachtoffer uit zijn eigen buurt. Dat zijn wel dingen die je bijblijven. Ook Simon kan zich zijn eerste inzet herinneren: assistentie ambulance. Een oude man lag door een epileptische aanval achter een voordeur waardoor deze niet meer open kon. Ook de stalbrand in Zalk afgelopen kerst is hem bijgebleven. Diana was vrij recent betrokken bij het dodelijk ongeval op de A28, ze had toen piket als woordvoerder. Daar heeft ze de lessen van Team Collegiale Opvang (TCO) goed toegepast: ‘Wat je niet moet zien, moet je ook niet naar kijken’. Verder merken ze alle drie dat je bluspak een soort mentale weerbaarheid biedt. Tijdens een klus, in je bluspak, kun je meer hebben dan wanneer je er in je T-shirt bij staat te kijken. Gelukkig is er vanuit TCO steeds meer aandacht voor de verwerking van ingrijpende gebeurtenissen.
Hobby uitoefenen
Ondanks de soms heftige incidenten vinden ze het alle drie vooral ook leuk. Spanning, afwisseling en werken in een team. Hildert heeft nog steeds contact met de collega’s van de voormalige post Berkum. Dat was een hele zelfstandige post en is nu een echte vriendengroep waar het inmiddels bijna niet meer over de brandweer gaat. En Simon gaat straks niet naar de kazerne voor zijn werk maar om zijn hobby uit te oefenen. Op diezelfde kazerne haalt Diana elke werkdag plezier uit de afwisseling tussen haar werk bij team Risicobeheersing, TCO en haar rol in de crisisorganisatie.